بایگانی برچسب برای: متخصص گوش و حلق و بینی

التهاب بینی یا رینیت بینی و علل متعدد التهاب مخاط بینی

التهاب بینی یا رینیت بینی – رینیت ها انواع مختلف التهابات گسترده و شدید بینی هستند. علت رینیت اختلال در عملکرد بینی است. رینیت ها علائم مشترک و شبیه به هم دارند که در اکثر مواقع تشخیص و جدا کردن آنها را از یکدیگر دشوار می سازد. از علائم اصلی این بیماری می توان انسداد، ترشح بینی و احتقان را نام برد. در این مقاله شما را با انواع رینیت، علل و عوامل بروز آنها و روش های درمان این بیماری آشنا می کنیم.

 

رینیت بینی

 

علائم رینیت بینی چیست؟

  • سوزش چشم و اشک ریزش: به دلیل انسداد مجرای اشکی در زیر شاخک تحتانی بینی یروز می کند.
  • بوی بد دهان: به دلیل تنفس از راه دهان ایجاد می شود. با تنفس از راه دهان دندان ها جرم می گیرد، زبان خشک و باردار می شود و این موارد سبب ایجاد بوی بد در دهان می گردد. همچنین تنفس با دهان ممکن است احساس وجود توده ای در گلو را در فرد ایجاد نماید.
  • درد سینوسی و سردرد: به دلیل انسداد موقت سینوس ها و تخلیه سینوس ها ایجاد می شود.
  • احتقان گوش: انسداد شیپور استاش یا نقص عملکرد آن، احتقان و احساس پری و گرفتگی گوش را در فرد ایجاد می کند.
  • سرفه و گرفتگی صدا: ترشحات مزمن بینی یا خشکی حلق باعث تحریک حنجره شده و منجر به سرفه و گرفتگی صدا می شود.
  • احساس سرماخوردگی طولانی مدت
  • خروپف و مشکلات تنفسی در خواب
  • اختلال بویایی
  • احساس کسالت و بی حالی
  • خواب آلودگی

انواع رینیت بینی

رینیت‌ حاد ویروسی

رینیت حاد ویروسی یا همان سرماخوردگی توسط تعداد بیشماری از ویروس های تنفسی اتفاق می افتد. این ویروس ها عملکرد بینی را تحت تأثیر قرار داده و سبب ایجاد احتقان همراه با ترشحات آبکی و درد میان صورت می شوند. اشک ریزش زیاد و قرمزی چشم ها نیز از علائم این بیماری است. سرماخوردگی اغلب به صورت خود به خود بهبود می یابد و باید از درمان های شدید اجتناب شود.

در این نوع از رینیت بینی استفاده از داروهای ضد احتقان موضعی یا خوراکی می تواند موجب بهبود تنفس و کم شدن ترشحات بینی شود. همچنین در بیمارانی که ترشحات غلیظی دارند استفاده از مواد موکولیتیک یا محلول های نمکی بسیار کمک کننده می باشد.

در سرماخوردگی های بدون عارضه نیازی به تجویز و استفاده از آنتی بیوتیک نیست و بهتر است در چند روز اول که احتمال سرایت بیماری وجود دارد از تماس بیمار با دیگران اجتناب شود.

 

رینیت بینی

 

رینیت آلرژیک

رایج ترین نوع تظاهر آلرژی مجرای تنفسی فوقانی رینیت آلرژیک می باشد که به صورت فصلی یا دائمی در افراد ایجاد می شود. رینیت آلرژی فصلی در فصول گرده افشانی گیاهان (بهار و تابستان) به دلیل ورود گرده گیاه به دستگاه تنفسی ایجاد می شود، در حالی که رینیت دائمی در اثر تنفس در هوای آلوده به دود و گرد و خاک ایجاد می شود. قارچ های میکروسکوپی معلق در هوا می توانند هر دو حالت رینیت آلرژیک را در افراد ایجاد کنند.

انسداد مزمن بینی در دوران کودکی ممکن است منجر به بروز رینیت آلرژیک در بزرگسالی شود. گاهی نیز به علت تغییرات غیر قابل برگشت مخاطی، مخاط شاخک تحتانی بینی به طور دائمی ملتهب و مسدود کننده می شود و رینیت آلرژیک مزمن را ایجاد می کند.

 

علائم رینیت آلرژیک چیست؟

  • احتقان بینی
  • آبریزش آبکی بینی
  • خارش بینی
  • عطسه
  • خارش کام
  • ترشحات پشت بینی
  • بی حالی و ضعف
  • التهاب ملتحمه چشم
  • تیرگی زیر چشم
  • پیدایش چین های افقی و اسکار در ناحیه تحتانی بینی در اثر مالش زیاد

 

روش درمان رینیت آلرژیک

جهت کاهش و درمان علائم رینیت آلرژیک استفاده از آنتی هیستامین ها، ضد احتقان ها و محلول های نمکی در بسیاری از افراد مؤثر می باشد. همچنین برای بعضی از بیماران که دارای علائم مزمن هستند، پزشک استفاده از اسپری های کورتونی موضعی را تجویز می کند.

متخصص گوش و حلق و بینی در برخی بیماران جهت رفع انسداد و برقراری مجدد راه تنفسی بینی بیمار، انجام جراحی بر روی قسمتی از شاخک تحتانی بینی را توصیه می کند تا حجم شاخک کمتر شده و انسداد برطرف شود.

*مهم ترین راه درمان اختلالات آلرژیک “حذف عوامل حساسیت زا ” در محیط زندگی بیمار است.

 

رینیت‌ وازوموتور

رینیت وازوموتور که علامت مشخصه آن گرفتگی و آبریزش بینی می باشد، بر اثر عوامل آلرژی زایی مانند: بوی عطر و ادکلن، تغییرات دمای هوا، عوامل روحی و عصبی و بسیاری موارد دیگر ایجاد می شود.

علت بروز این نوع رینیت فعالیت بیش از حد عصب پاراسمپاتیک در بینی است که موجب پایین آمدن آستانه های تحریکی می شود. مثلاً کم کاری غده تیروئید به دلیل کاهش فعالیت عصب سمپاتیک بینی، می تواند منجر به بروز رینیت وازوموتور شود. همچنین دیابت کنترل نشده هم می تواند این نوع رینیت را ایجاد کند.

در رینیت وازوموتور برخلاف رینیت آلرژیک خارش وجود ندارد، عطسه کمتر است و در معاینه مخاط بینی شاخک های بینی قرمز رنگ هستند.

 

روش درمان رینیت وازوموتور

  • خنک بودن هوای تنفسی
  • شستشوی بینی
  • گرم نگه داشتن پاها و سر
  • ورزش کردن
  • پرهیز از مصرف محرک ها (به خصوص سیگار)

 

رینیت‌ هورمونی

رینیت هورمونی در اثر اختلال در غدد درون ریز بدن ایجاد شده و سبب گرفتگی بینی می شود. مثلاً در سه ماهه دوم و سوم حاملگی به دلیل تغییر و اختلال در میزان هورمون های استروژن و پروژسترون در بدن، رینیت هورمونی و احتقان بینی ایجاد می شود. زیرا هورمون پروژسترون همان طوری که باعث پر خون شدن بافت رحم می گردد، بینی را نیز پر خون کرده و سبب التهاب بینی می شود.

مورد دیگر بروز اختلال در هورمون های بدن، زمان پیش از شروع دوره عادت ماهیانه در بانوان است که سبب گرفتگی و آبریزش بینی می شود به طوری که بانوان تصور می کنند که دچار سرماخوردگی شده اند.

 

رینیت‌ دارویی

رینیت دارویی به دلیل استفاده بیش از اندازه از قطره های ضد احتقان بینی مانند قطره فنیل افرین ، نفازولین ایجاد می شود.

درمان این نوع رینیت شامل قاطع قطره های ضد احتقان ، استفاده از محلول های نمکی ، استروئیدهای سیستمیک یا موضعی و ضد احتقان خوراکی است.

باید بگوییم آلودگی هوا ، دمای بالا و رطوبت کم محیط سرپوشیده می تواند علل شایع احتقان بینی باشد این مسئله بیشتر در زمیتان و برای افرادی که محیط کاریشان بیش از حد گرم شده است صدق می کند.

قابل ذکر است داروهای خوراکی نیز می توانند باعث بروز رینیت دارویی شوند مانند داروهای ضد فشار خون ، داروهای ضد تیروئید ، قرش های ضد بارداری ، آسپرین و داروهای اعصاب و روان .

 

رینیت ناشی از آلودگی های محیطی

از علل رایج این نوع رینیت می توان به دمای بالا ، آلودگی هوا ، میزان رطوبت کم در محیط های سرپوشیده اشاره کرد، باید بگوییم بسیاری از بیماران به سیگار و سایر آلاینده ها حساس هستند و این مسئله به ویژه در زمستان و برای افرادی که محیط کارشان بیش از حد گرم است صدق می کند، در صورتی که تغیرات محیطی امکان پذیر نباشد به فرد توصیه می شود جهت تامین رطوبت مخاط بینی از قطره یا محلول نمکی استفاده کنند.

 

رینیت‌ آتروفیک‌

در این نوع رینیت مخاط بینی رنگ پریده بوده و آتروفی بافت های زیر مخاطی به راحتی مشاهده می شوند با وجود گشادتر از حد طبیعی بودن بینی در برخی از بیماران آن ها از گرفتگی بینی در خود شکایت می کنند.

در اغلب موارد این عارضه همراه با دلمه زدن بینی ، بوی بد و متعفن به نام ازن همراه خواهد بود که ممکن است آزار دهنده ترین نوع شکایت بیمار باشد.

شستشوی بینی با استفاده از محلول نمکی حاوی آنتی بیوتیک یا مواد روغنی باعث تسکین علائم بیماری می شود در برخی از بیماران اقدامات جراحی با هدف تنگ کردن راه هوایی بینی و بهبود علائم انجام می شود.

 

رینیت بینی

 

آیا جراحی بینی به درمان رینیت ها کمک می کند؟

رینیت ها با انجام جراحی بینی درمان پذیر نیستند، اما به منظور برطرف سازی اختلال هایی که پیش زمینه بروز و تشدید علائم آن ها هست، عمل بینی می تواند انجام شود. از جمله این اختلال ها می توان به انحراف سپتوم بینی، رشد بیش از حد شاخک های بینی یا پولیپ ها اشاره کرد. در ارتباط با رینیت های آلرژیک، سطوح تحریک پذیر مجرای تنفسی فوقانی تقلیل می یابد و سبب کاهش یافتن میزان حساسیت آن می شود.

عدم درمان رینیت های مزمن، ممکن است منجر به بروز عارضه سینوزیت مزمن شود. این وضعیت دردناک و آزار دهنده با انجام جراحی سینوس و در صورت لزوم به همراه سپتوپلاستی و درمان انحراف سپتوم بینی یا پولیپ ها، بهبود پیدا می کند.

درمان خارش بینی

اختلال شنوایی در کودکان

اختلال شنوایی در کودکان : به ناتوانی کامل یا جزئی در شنیدن صداها اختلال شنوایی (ناشنوایی یا کم شنوایی) گفته می‌شود.

کم شنوایی یعنی کاهش توانایی شنیدن صداها و ناشنوایی یعنی شخص قادر به تشخیص صدا و درک گفتار از طریق شنیدن نیست، حتی وقتی صدا تقویت شود.

 

اختلال شنوایی در کودکان

 

علائم کم شنوایی چیست؟

میزان این اختلال می تواند ملایم، متوسط، شدید یا عمیق باشد.

فرد مبتلا به کم شنوایی ملایم در درک گفتار مشکلاتی دارد، به‌ویژه اگر صداهای زیادی در اطراف وجود داشته باشد.

فرد دارای کم شنوایی متوسط برای درک گفتار نیاز به سمعک دارد.

فرد مبتلا به کم شنوایی شدید تا عمیق برای برقراری ارتباط با دیگران به سمعک و لب خوانی نیاز دارد.

فردی که کم شنوایی عمیق دارد، هیچ چیزی نمی‌شنود و باید از سمعک، دستگاه کاشت حلزون و لب خوانی یا زبان اشاره کمک بگیرد.

 

علت اختلالات شنوایی چیست؟

گوش در برخی از ظریف‌ترین استخوان‌های بدن قرار دارد و آسیب به پرده گوش، گوش میانی یا گوش داخلی به دلایل مختلف می‌تواند باعث کم شنوایی و ناشنوایی شود.

بعضی از بیماری‌ها و عواملی که ‌می‌تواند باعث کم شنوایی و ناشنوایی شوند عبارتند از:

  • آبله مرغان
  • سیتومگالوویروس
  • اوریون
  • مننژیت
  • بیماری سلول داسی شکل
  • سیفلیس
  • بیماری لایم
  • دیابت
  • درمان سل با استرپتومایسین
  • کم کاری تیروئید
  • آرتروز
  • برخی از سرطان‌ها
  • نوجوانان در معرض دود سیگار

اختلال شنوایی در کودکان

انواع کم شنوایی و علل آن

1-کم شنوایی انتقالی

ارتعاشات از گوش خارجی به گوش داخلی‌ (حلزون) منتقل نمی‌شود. این نوع کم شنوایی می‌تواند به دلایل مختلف بروز کند، که عبارتند از:

  • تجمع بیش از حد جرم گوش
  • گوش چسبناک
  • عفونت گوش همراه با التهاب و تجمع مایع
  • پارگی پرده گوش
  • نقص در عملکرد استخوانچه‌های گوش میانی
  • ناهنجاری در پرده گوش

2-کم شنوایی حسی ‌عصبی

کم شنوایی حسی‌عصبی در اثر اختلال در عملکرد گوش داخلی، حلزون، عصب شنوایی یا آسیب مغزی ایجاد می‌شود. علت این نوع کم شنوایی معمولاً آسیب سلول‌های موئی در حلزون است. سلول‌های موئی آسیب‌دیده را نمی‌توان جایگزین کرد. امروزه دانشمندان به دنبال استفاده از سلول‌های بنیادی برای رشد سلول‌های موئی جدید هستند.

علل آسیب به سلول های موئی عبارتند از:

  • افزایش سن : با بالا رفتن سن، سلول‌های موئی بعضی از عملکردهای خود را از دست می‌دهند و شنوایی بدتر می‌شود.
  • تکرار صداهای خیلی بلند: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سر و صدای بلند، به‌ویژه صداهای با فرکانس بالا، یکی دیگر از دلایل عمده آسیب به سلول‌های موئی است.
  • ناهنجاری‌های مادرزادی‌
  • عفونت گوش داخلی
  • ضربه به سر

3-کم شنوایی آمیخته

این نوع کم شنوایی ترکیبی از کم شنوایی انتقالی و حسی‌عصبی است. عفونت‌های طولانی مدت گوش می‌تواند هم به پرده گوش و هم به استخوانچه‌ها آسیب وارد کنند. گاهی‌اوقات، مداخله جراحی ممکن است شنوایی را بازگرداند‌، اما همیشه مؤثر نیست.

 

اختلالات شنوایی چه تأثیری بر گفتار فرد خواهد گذاشت ؟

کم شنوایی با توجه به زمان بروز آن، توانایی گفتار را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

1-کم شنوایی قبل از زبان ‌آموزی

عدم توانایی شنیدن کامل یا جزئی قبل از یادگیری گفتار و زبان است.

فردی با کم شنوایی قبل از زبان‌آموزی، یا با ناهنجاری مادرزادی متولد شده یا شنوایی را در دوران نوزادی از دست داده است. اگر قبل از 4 سالگی برای کودکان مبتلا به ناشنوایی قبل از زبان‌آموزی، کاشت حلزون انجام شود، می‌توانند زبان شفاهی را با موفقیت یاد بگیرند.

زبان شفاهی و توانایی استفاده از نشانه‌های اجتماعی خیلی به هم مرتبط هستند. کودکانی که کم شنوایی قبل از زبان‌آموزی دارند، ممکن است از نظر اجتماعی منزوی ‌شوند، مگر اینکه به موقع از سمعک یا دستگاه کاشت حلزون استفاده کنند و در کلاس‌های توانبخشی شرکت کنند.

2-کم شنوایی پس از زبان‌آموزی

بیشتر افراد کم شنوا مبتلا به کم شنوایی پس از زبان‌آموزی هستند. آنها قبل از ابتلا به کم شنوایی، زبان گفتاری را یاد گرفته‌اند.

عوارض برخی از داروها (داروهای اتوتوکسیک)، ضربه، عفونت یا بیماری ممکن است باعث از دست رفتن حس شنوایی شود.

در بیشتر افراد مبتلا به کم شنوایی پس از زبان‌آموزی، کم شنوایی به تدریج شروع می‌شود. با توجه به شدت کم شنوایی، فرد ممکن است مجبور به استفاده از سمعک، دریافت کاشت حلزون یا یادگیری لب‌ خوانی شود و یا تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

3-کم شنوایی یک‌طرفه و دوطرفه

در کم شنوایی یک‌طرفه، فقط یک گوش دچاراختلال شنوایی است، در حالی که در موارد دوطرفه هر دو گوش دچار اختلال شنوایی می باشد. چنانچه فرد مبتلا به اختلال شنوایی یک‌طرفه باشد، ممکن است مشخص کردن منبع صدا دشوارتر باشد، وقتی با کسانی که در هر دو گوش خوب می‌شنوند، مقایسه شود. همچنین ممکن است درک آنچه دیگران می‌گویند وقتی سر و صدای زیادی در محیط هست، سخت باشد.

اما در محیط‌های نسبتا ساکت، فرد مبتلا به کم شنوایی یک‌طرفه از نظر توانایی‌های ارتباطی تقریبا با فردی که شنوایی طبیعی در هر دو گوش دارد، یکسان است.

نوزادانی که با کم شنوایی یک‌طرفه متولد می‌شوند دچار تأخیر در رشد گفتار می‌شوند. ممکن است در مدرسه تمرکز آنها کمتر باشد. در فعالیت‌های اجتماعی نیز ممکن است چالش بیشتری نسبت به افراد دارای شنوایی طبیعی در هر دو گوش داشته باشند.

 

علائم اختلال در شنوایی چیست؟

علائم اختلال شنوایی بستگی به علت آن دارد. بعضی از افراد بدون توانایی شنیدن متولد می‌شوند، و بعضی دیگر ناگهان به دلیل تصادف یا بیماری کم شنوا یا ناشنوا می‌شوند. در بعضی افراد نیز، علائم کم شنوایی به تدریج با گذشت زمان پیشرفت می کند و همراه با وزوز گوش می باشد.

1-علائم اختلال شنوایی در نوزادان

  • علائم زیر ممکن است نشان‌دهنده مشکل شنوایی در نوزاد باشد:
  • در سن 4 ماهگی، کودک سر خود را به سمت صدا نمی‌چرخاند.
  • تا سن 12 ماهگی، کودک هنوز هیچ کلمه‌ای را بیان نکرده است.
  • رفلکس استارتل (بازشدن و دور شدن ناگهانی دست‌ها و انگشتان از بدن) با صدای بلند و ناگهانی مشاهده نمی‌شود.
  • نوزاد هنگامی که می‌تواند شما را ببینند به شما پاسخ می‌دهد اما وقتی دور از چشم هستید و نام او را صدا می‌زنید کمتر پاسخ می‌دهد یا اصلاً پاسخ نمی‌دهد.
  • به نظر می‌رسد نوزاد فقط از صداهای خاصی آگاه است.

2-علائم اختلال شنوایی در کودکان

این علائم ممکن است در کودکان مشاهده شود:

  • کودک در ارتباطات شفاهی از کودکان هم سن خود عقب است.
  • کودک مدام می‌گوید “چی؟”
  • کودک با صدای بسیار بلند صحبت می‌کند و تمایل دارد صداهایی بلندتر از حد عادی تولید کند.
  • وقتی کودک صحبت می‌کند، صحبت‌هایش واضح نیست.

اختلال شنوایی در کودکان

پزشک چگونه علت کم شنوایی را تشخیص می دهد؟

متخصص گوش و حلق و بینی با انجام این مراحل علت کم شنوایی را تشخیص می دهد:

1-شرح حال : پزشک از بیمار زمان شروع و بدتر شدن میزان کم شنوایی و آیا همراه با کم شنوایی احساس درد دارد را سوال می‌کند.

2-معاینه با اتوسکوپ: پزشک با استفاده از اتوسکوپ، داخل مجرا و پرده گوش را برای تشخیص موارد زیر معاینه می‌کند:

  • انسداد ناشی از یک شی خارجی
  • تجمع جرم گوش
  • عفونت در مجرای گوش
  • عفونت در گوش میانی، در صورت وجود برآمدگی در پرده گوش.
  • کلستاتوم، رشد پوست در پشت پرده گوش در گوش میانی.
  • مایع در مجرای گوش
  • پارگی پرده گوش

3-تست غربالگری عمومی: پزشک از بیمار می خواهد یک گوش را بپوشاند و از او درباره چگونگی شنیدن کلمات گفته شده در شدت‌های مختلف توضیح می خواهد، همچنین حساسیت به سایر صداها را بررسی می کند.

4-تست دیاپازون: وسیله فلزی دو شاخه که هنگام ضربه، صدا تولید می‌کند. پزشک دیاپازون مرتعش‌شده را یکبار روی استخوان ماستوئید پشت گوش و بار دیگر در 1 تا 2 سانتی‌متری مجرای گوش قرار می‌دهد و از بیمار می خواهد که وقتی دیگر صدایی را نمی‌شنود، بگوید.

5-شنوایی‌سنجی: هدفون روی گوش‌های بیمار گذاشته می شود و صدا به یک گوش ارسال می‌شود. طیف‌های مختلفی از صداها با شدت و فرکانس‌های مختلف به بیمار ارائه می‌شود. هر بار که صدا شنیده می‌شود، بیمار علامت می‌دهد.

6-تست مرتعش‌کننده استخوانی: این تست برای یافتن چگونگی عبورصدا از استخوان‌ها استفاده می‌شود. هدف این است که عملکرد عصبی که این سیگنال‌ها را به مغز منتقل می‌کند، اندازه‌گیری شود.

 

غربالگری شنوایی کودکان چه موقع باید انجام شود؟

لازم است که تست‌های شنوایی کودکان در مواقع زیر انجام شود:

  • قبل از شروع مقطع دبستان
  • در سن 6، 8 و 10 سالگی
  • حداقل یک بار وقتی که در مقطع دبیرستان هستند

 

تست شنوایی نوزادان چیست؟

تست گسیل‌های صوتی گوش (OAE) :

که شامل قرار دادن یک پروب کوچک در مجرای گوش خارجی است و در حالی که کودک آرام است، انجام می‌شود. این پروب صداهایی را می‌فرستد، سپس صداهای برگشتی (اِکو) از گوش داخلی را بررسی می‌کند.

اگر اِکو وجود نداشته باشد، ممکن است کودک مشکل شنوایی نداشته باشد، اما پزشکان برای اطمینان از این موضوع و کشف این مسئله نیاز به انجام آزمایشات بیشتر مانند ABR دارند.

 

درمان اختلال شنوایی

درمان کم شنوایی به علت و شدت آن بستگی دارد. کم شنوایی حسی‌عصبی قابل درمان نیست. چنانچه سلول‌های موئی حلزون آسیب ببینند، ترمیم نمی‌شوند. با این حال، روش‌ها و درمان‌های مختلفی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کند.

روش‌های درمانی مختلفی برای افراد مبتلا به انواع کم شنوایی وجود دارد مانند:

1-سمعک

سمعک‌ها کم شنوایی را درمان نمی‌کنند، بلکه صدا را تقویت می‌کنند تا فرد کم شنوا بتواند گفتار را واضح‌تر بشنود و درک کند.

سمعک برای فردی که کم شنوایی عمیق دارد یا ناشنوا است، مناسب نیست.

2-کاشت حلزون

چنانچه پرده گوش و گوش میانی به درستی کار کنند، کاشت حلزون می تواند برای فرد مفید باشد.کاشت حلزون برای کمک به بیمارانی است که اختلال شنوایی آنها ناشی از آسیب به سلول‌های موئی در حلزون است و باعث بهبود درک گفتار می‌شود.

کودکان معمولاً در هر دو گوش دستگاه کاشت حلزون دارند، در حالی که بزرگسالان تمایل دارند فقط یکی داشته باشند.

 

اختلال شنوایی کودکان

 

3- لب خوانی

لب خوانی (گفتارخوانی) روشی برای درک زبان گفتاری با تماشای حرکات لب، صورت و زبان گوینده است.

فردی که بعد از یادگیری صحبت کردن دچار اختلالات شنوایی شده‌ می‌تواند سریع لب خوانی را یاد بگیرد. این مورد برای کسانی که کم شنوا به دنیا می‌آیند، صدق نمی‌کند.

4- زبان اشاره

طیف وسیعی از زبان‌های اشاره وجود دارد که در برخی موارد با یکدیگر خیلی متفاوت هستند. این زبانی است که از علائم ساخته‌شده با دست‌ها، صورت و وضعیت بدن استفاده می‌کند، اما صدایی ندارد. این روش بیشتر توسط افراد ناشنوا استفاده می‌شود.

 

پیشگیری از ابتلا به اختلال شنوایی

از اختلال شنوایی ناشی از اختلالات هنگام تولد یا کم شنوایی ناشی از بیماری یا حوادث نمی توان جلوگیری کرد. اما برخی اقدامات را می‌توان انجام داد تا احتمال ابتلا به کم شنوایی کاهش یابد.

سیستم شنوایی و گوش به چندین روش مختلف دچار آسیب می شود. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای خیلی بلند در نهایت می‌تواند باعث کاهش شنوایی شود.

اقدامات لازم جهت محافظت از سیستم شنوایی:

  • تلویزیون، رادیو، موسیقی و اسباب‌بازی‌ها: صدا را خیلی زیاد بلند نکنید. اسباب‌بازی‌های صدادار می‌توانند شنوایی کودکان را در معرض خطر قرار دهند.
  • هدفون‌‌ها: استفاده از هدفون و هندزفری با صدای بلند باعث آسیب به سلول‌های موئی گوش داخلی و کم شنوایی می شود.
  • بهداشت حرفه‌ای: اگر در محیط‌های پُر سر و صدا کار می‌کنید، از قالب‌های ضدصوت یا محافظ گوش استفاده کنید.
  • مکان‌های تفریحی: اگر به کنسرت‌های پاپ، مسابقات اتومبیلرانی، سایر رویدادهای پُر سر و صدا می‌روید، از قالب‌های ضد صوت استفاده کنید.
  • گوش پاک کن: از گوش پاک کن برای تمیز کردن گوش‌‌ها استفاده نکنید. استفاده از آن ممکن است به پرده گوش آسیب برساند.

 

ترمیم پرده گوش