بایگانی برچسب برای: جراحی گوش

جراحی زیبایی گوش

ناهنجاری ها و دفرمیتی های گوش را می‌توان به کمک عمل‌های‌ زیبایی ترمیم کرد. جراحی زیبایی گوش (اتوپلاستی) دفرمیتی‌های گوش را که به دلایل مختلفی ایجاد می شود، برطرف کرده و ظاهر فرد را بهبود داده و اعتماد به‌ نفس شخص را افزایش می دهد.

اتوپلاستی تأثیری بر قدرت شنوایی فرد ندارد، زیرا شنوایی مربوط به گوش های میانی و داخلی می باشد و جراحی های زیبایی روی لاله گوش انجام می شود که گوش خارجی فرد است.

 

جراحی زیبایی گوش

 

دفرمیتی‌های لاله گوش باعث ایجاد اضطراب‌های اجتماعی شده و باعث می شود که کودکان مورد آزار و اذیت قرار گیرند. اختلالات مادرزادی، ضربات، آسیب‌دیدگی‌ها و جراحات (مانند بعضی ورزش ها و تصادفات اتومبیل و گازگرفتگی حیوانات ) ممکن است باعث تغییر شکل و یا پاره شدن لاله گوش شوند.

 

اختلالات مادرزادی لاله گوش

میکروتیا: گوش فرد زیادی کوچک و رشد نیافته است.

ماکروتیا: گوش فرد بیش از حد بزرگ است.

گوش برجسته: زاویه و فاصله گوش با جمجمه بیشتر از اندازه طبیعی است.

کریپتوشیا (گوش مخفی): بخش بالایی انحنای گوش در داخل سر مخفی شده است.

گوش جمع شده: قسمتی از بخش خارجی پشت گوش فاقد پوست و غضروف است.

شکاف در لاله گوش: یک تو رفتگی در لاله ی گوش وجود دارد.

گوش کاسمن (گوش علامت سؤالی): گوش شبیه یک علامت سؤال است. فاصله ای بین لاله ی گوش و انحنای خارجی گوش وجود دارد.

گوش گربه ای: لبه های گوش شبیه گربه به سمت جلو تا شده است.

گوش ویلدرموت: انحنای بالای گوش معکوس شده و به سمت سر بیمار است.

 استال گوش: تا شدگی گوش غیرعادی است که می تواند باعث ایجاد یک لبه شود و گوش فرد را شبیه گوش جن و پری کند.

گوش کاگوت: گوش فرد فاقد لاله گوش است.

 

جراحی زیبایی گوش

 

در چه سنی می توان جراحی زیبایی گوش انجام داد؟

جراحی زیبایی گوش را می‌توان از سن ۶ سالگی به بعد روی افراد انجام داد. زیرا رشد گوش در ۶ سالگی تکمیل می‌شود، بنابراین انجام جراحی در این سنین مشکلی برای شنوایی فرد ایجاد نخواهد کرد. بسیاری از بزرگسالان نیز برای اینکه از ظاهر گوش‌های خود ناراضی هستند، تحت عمل جراحی اتوپلاستی قرار می‌گیرند.

 

جراحی ترمیم نرمه گوش

سنگینی گوشواره یا کشیده شدن شدید آن سبب گشاد شدن سوراخ یا پارگی کامل نرمه گوش می شود که با عمل جراحی زیبایی گوش اصلاح و ترمیم می شود و فرد می تواند  2 تا 6 ماه بعد از جراحی دوباره از گوشواره استفاده کند. این جراحی بسیار ساده بوده و با بی حسی موضعی انجام می شود.

 

جراحی زیبایی گوش چگونه انجام می شود؟

جراحی اتوپلاستی تحت بیهوشی عمومی 1 تا 2 ساعت طول می‌کشد. جراح در چین‌ و چروک های طبیعی پشت گوش در ناحیه بین گوش و سر، یک شکاف ایجاد می‌کند، از طریق این شکاف قسمتی از غضروف اضافه را برداشته و شکل غضروف را تغییر می‌دهد تا گوش تناسب بیشتری با سر پیدا کند. پوست اضافی نیز برداشته می‌شود.در بیشتر موارد، شکاف در چین و چروک‌های طبیعی گوش مخفی می ماند. معمولاً یک شکاف در چین و چروک پشت گوش و یک یا چند شکاف کوچک بین چین‌های گوش ایجاد می شود. 1 تا 2 روز پس از جراحی پانسمان گوش برداشته می‌شود و پس از آن نیازی به پانسمان کردن گوش وجود ندارد. جراحی زیبایی گوش را می‌توان یک عمل سرپایی و بدون خطر نام برد و اکثر بیماران می‌توانند در همان روز و پس از پایان جراحی به منزل خود مراجعت کنند و در مدت کمتر از یک هفته به کارها و امور روزمره خود بپردازند.

 

جراحی زیبایی گوش

 

آیا جراحی زیبایی گوش عوارضی دارد؟

تورم و کبودی عوارض رایج پس از جراحی هستند، که در درجات مختلف ممکن است ایجاد شوند. تورم در 48 ساعت بعد از جراحی به اوج خود می‌رسد. معمولاً پس از گذشت یک هفته بیشتر ورم‌ها از بین رفته و با گذشت 6 تا 8 هفته دیگر تورمی وجود نخواهد داشت. کبودی یک روز پس از عمل جراحی بسیار زیاد و شدید بوده و پس از آن به سرعت محو می‌شود.

 

مراقبت های پس از جراحی زیبایی گوش

پس از انجام جراحی، گوش باید به مدت یک هفته، روزانه سه مرتبه شسته شود و به مدت 2 تا 6 ماه از گوشواره و جواهرات در گوش استفاده نشود.

در صورتی که از بخیه‌های پوستی استفاده شده باشد، 1تا 2 هفته پس از جراحی بخیه ها برداشته می‌شوند.

بیمار می تواند یک روز پس از انجام جراحی استحمام کند اما حداقل به مدت دو هفته نباید در وان آب وارد شود یا شنا کند.

بیمار باید به مدت دو هفته پس از جراحی از انجام فعالیت‌های شدید مانند دویدن، ورزش‌های هوازی، ایروبیک، وزنه‌برداری و رابطه زناشویی اجتناب کند.

کودکان باید حداقل به مدت ۶ هفته از انجام ورزش‌های پربرخورد اجتناب کنند.

 

 

جراحی گوش برجسته (اتوپلاستی)

منظور از جراحی گوش برجسته (اتوپلاستی) چیست؟

جراحی گوش برجسته که به آن اتوپلاستی نیز می‌گویند، برای بهبود شکل، موقعیت و تناسب گوش به کار می‌رود. این عمل جهت تغییر شکل یکی از گوش‌ها و یا هر دو گوش کاربرد دارد.

اتوپلاسی می‌تواند عیب‌هایی که از زمان تولد در ساختار گوش وجود دارد را اصلاح کند. همچنین برای درمان گوش‌هایی که در اثر جراحت تغییر شکل داده‌اند، استفاده می‌شود. جراحی گوش برای ایجاد تناسب و تعادل در گوش و صورت کارایی دارد و شکل نرمال و طبیعی به آن‌ها می‌دهد.

جراحی گوش برجسته

چه کسانی کاندید انجام عمل گوش (اتوپلاستی) هستند؟

1- کسانی که گوش‌های آن‌ها بیرون زده و برجستگی زیادی دارند.
2- افرادی که گوش‌های بیش از حد بزرگ یا کوچکی دارند.
3- آن دسته از افرادی که به دلیل عوامل بیرونی و حوادث گوش‌هایشان دچار نقص و آسیب شده است.
4- افرادی که دچار مشکلات مادرزادی از بدو تولد در گوش‌هایشان هستند.
5- افرادی که گوش‌هایشان تقارن ندارد و گوش چپ و راست دارای عدم هارمونی است.
6- کسانی که از بزرگی لاله‌ی گوش رنج می‌برند
7- کشتی‌گیرانی که گوش‌های شکسته دارند و این موضوع سبب نارضایتی آن‌ها شده است.

گوش ها در حدود 5 تا 6 سالگی به اندازه کامل خود می‌رسند که زمان مناسبی برای انجام این عمل می‌باشد. در واقع سنین قبل از مدرسه، زمان مناسبی برای انجام این عمل است. اتوپلاستی تقريبا بدون هیچ خطری و به صورت سرپایی انجام می‌شود و نيازي به بستري شدن ندارد.

تغییر شکل گوش‌ها، اثری بر شنوایی ندارد اما به صورت کلی پیچ و خم‌های گوش بر تمرکز امواج صوت تاثیر دارند. جراحی‌های معمول برای تغییر شکل گوش، تغییر محسوسی در شنوایی فرد ایجاد نمی کنند.

این عمل برای کودکانی که شکل گوش‌هایشان باعث افت اعتماد به نفس آن‌ها می‌شود و همچنین برای بزرگسالان به لحاظ جنبه‌های زیبایی شناختی، گزینه مناسبی محسوب می‌شود. مسلما بازگردانی زیبایی به چهره کودک تاثير قابل توجهی در بهبود روابط اجتماعي فرد با هم سن و سالان خود می‌شود.

جراحی گوش برجسته

عمل و مراقبت‌های بعد از آن

این عمل حدود 1 تا 2 ساعت به طول می‌انجامد، که البته زمان آن بستگی به پیچیدگی عمل دارد. برای بزرگسالان در حین عمل معمولا از بیهوشی موضعی و آرام بخش استفاده می شود. درحالی که برای کودکان اغلب بیهوشی عمومی به کار می‌رود. این عمل از راه پشت گوش صورت می‌پذیرد، بنابراین جای عمل جراحی قابل رویت نخواهد بود.
بعد از عمل، سر باندپیچی خواهد شد. معمولا می بایست تا حدود 3 روز بعد از عمل از باندها استفاده کرد. بعد از باز کردن باندها، استفاده از هدبند تا 2 الی 3 هفته برای بهبودی کامل استفاده می‌گردد. اگر از بخیه در عمل استفاده شده باشد، حدود یک هفته بعد باز می شوند. بعد از عمل شما به حدود 2 – 3 روز استراحت نیاز خواهید داشت و بنابراین زمان زیادی از فعالیت های روزانه خود عقب نخواهید افتاد.

ترمیم پرده گوش

ترمیم پرده گوش

آیا پارگی پرده گوش منجر به ناشنوایی می‌شود؟

پرده گوش (پرده صماخ) بخشی از گوش هست که در انتهای گوش خارجی قرار گرفته و گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند. نقش اصلی پرده صماخ در شنوایی، تقویت صدا و ارسال آن به گوش میانی است.
این پرده تقریبا 30 درصد در شنوایی تاثیر دارد و آسیب آن موجب ناشنوایی نخواهد شد. ناشنوایی در اثر تخریب عصبی اتفاق می‌افتد نه پاره شدن پرده گوش!

وظیفه اصلی پرده صماخ حفاظت از گوش میانی و گوش داخلی، جلوگیری از عفونت و آسیب دیدگی آنها و همچنین تقویت اصوات می‌باشد.

 

ترمیم پرده گوش

چه عواملی می‌تواند موجب پارگی پرده گوش شود ؟

فشار دادن بیش از حد گوش پاک کن در گوش

وارد کردن وسایل تیز در گوش

صداهای بسیار بلند مانند انفجار

وارد شدن مواد اسیدی و شیمیایی در داخل گوش

وارد شدن قطعات داغ مانند براده آهن در هنگام جوشکاری

در اثر فشار زیاد آب مانند شنا کردن در عمق زیاد و غواصی

عفونت‌های گوش میانی

 

عوامل داخلی که موجب آسیب به پرده گوش می‌شود

مهم‌ترین عامل داخلی که منجر به آسیب پرده گوش می‌شود عفونت گوش میانی است.

عفونت گوش میانی معمولا به دو صورت است: التهاب مخاط گوش میانی و عفونت شیپور استاش.

شیپوراستاش مجرایی است که حلق را به گوش میانی متصل می‌کند و باعث تنظیم فشار داخل گوش می‌شود. اگر شیپوراستاش بسته شود، به اختلال شنوایی، افزایش فشار و درنهایت پارگی پرده گوش منجر خواهد شد.

آیا پارگی پرده گوش درمان دارد؟

بله قابل درمان است. اگر سوراخ پرده گوش کوچک باشد، به شرط عدم وجود عفونت در گوش خودبه‌خود ترمیم می‌شود.

اما اگر اندازه سوراخ پرده گوش بیشتر از یک چهارم سطح پرده باشد، معمولا به درمان جراحی نیاز است. جراح متخصص معمولا با گذاشتن یک داربست روی پرده گوش، محیط را برای ترمیم آن محیا می‌کند.

پرده گوش ترمیم شده همیشه نازک‌تر از پرده گوش اولیه است. به علت آن که پرده گوش سه لایه دارد، ولی پس از اینکه آسیب می‌بیند، فقط دو لایه آن ترمیم می‌شود، به همین دلیل صدمه ‌پذیرتر است. بنابراین افرادی که دچار از بین رفتن پرده گوش شده‌‌اند، خیلی بیشتر باید جوانب احتیاط را رعایت کنند.

 

آنچه باید درباره اختلالات خواب بدانید

یکی از شایع‌ترین شکایاتی که همراهان بیماران نسبت به اختلالات خواب دارند، خرخر کردن افراد است. یعنی همان صدای که حین خواب از فرد ایجاد می‌شود و مانع خواب دیگران می‌گردد.

علم خواب چیست؟

علم خواب، یک علم جدید در دنیاست که در سال‌های اخیر توجه زیادی به آن شده است. اختلالات خواب علمی چند رشته‌ای است و رشته‌های مختلفی در آن نقش دارند. درواقع در این مقوله درمان‌ها به صورت تیمی انجام می‌پذیرد. اصولا کلید درمان اختلالات خواب تیمی کار کردن است. تخصص‌های مختلفی از متخصصین مغز و اعصاب، متخصصین گوش، حلق و بینی، دندان پزشک‌ها، جراحان فک و صورت، متخصصین ریه و … همه و همه در کنار هم کار می‌کنند. با توجه به این‌که درمان اختلالات خواب فقط مربوط به متخصصین گوش، حلق و بینی نمی‌شود، این مشارکت تیمی موجب شده درمان به بهترین شکل خود صورت پذیرد. گاها فردی که اختلال خواب دارد، ممکن است مشکلات عصبی نیز داشته باشد. باید مشکلات نورولوژیکش درمان شود تا اختلال خواب فرد نیز درمان شود. بنابراین این تیمی کار کردن منجر به درمان و نتیجه‌ی بهتر می‌شود.

 

اختلالات خواب

 

خر و پف یکی از شایع ترین اختلالات خواب

از این جهت گفته می‌شود که خرخر هنگام خواب کم اهمیت است که عارضه ای برای فرد ایجاد نمی‌کند. اما از طرف دیگر پر اهمیت است، فرد که به پزشک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه می‌کند و از خرخر کردن همسر خود، هم اتاقی خود و … گلایه می‌کند، صرفا شکایت از صدای ایجاد شده در خواب دارند ولی به قطع تنفس هنگام خواب توجهی ندارند. اصولا بیماران متوجه این موضوع نمی‌شوند مگر این‌که توقف‌ها به قدری زیاد باشند که فرد خودش یک خواب خیلی ناآرام را حس کند و یا فردی که در کنار او خوابیده، بیدار شود و ببیند بیمار مرتبا حالت خفگی دارد.

موقعی که بیمار با این مشکل به ما مراجعه می‌کند، ما دنبال پیدا کردن علائم دیگر در بیمار هستیم.
برخی از سوالاتی که از بیمار می‌پرسیم:

آیا خواب آلودگی روزانه دارد؟
نوع عملکردش در طول روز چگونه است؟
آیا هنگام انجام کار دوست دارد بخوابد یا چرت بزند؟
آیا موقعی که درحال تماشای تلویزیون است چرت می‌زند؟
آیا در حین رانندگی پشت ترافیک احساس خواب آلودگی دارد؟
آیا هم اتاقی بیمار احساس می‌کند که او حالت خفگی دارد؟
آیا فرد در خواب برای لحظاتی از خواب می‌پرد و دوباره می‌خوابد؟

و سوالاتی از این دست که ما در شرح حال بیمار می‎نویسم و بررسی می‌کنیم.
بسیاری از مراجعات بیمار با موضوع اختلالات خواب فقط ناشی از خواب آلودگی نیست. خیلی از مواقع بیمار ممکن است سردردهای صبح گاهی داشته باشد و یا ممکن است از کاهش تمرکز خود در کار کردن، درس خواندن و … شکایت داشته باشد و از پرش افکار خود احساس ناخشایندی داشته باشد. این مشکلات ممکن است گاها منجر به افسردگی و اختلالات شخصیتی شود و روابط احتماعی فرد را خدشه‌دار کند.

تست خواب

علاوه بر نشانه‌هایی که ذکر شد و معاینات اولیه که انجام شد، در مرحله دوم باید معاینات بالینی روی فرد انجام شود. در قدم بعدی وضعیت ظاهری و فیزیکی بیمار مورد بررسی قرار می‌گیرد. مواردی اعم از وزن، قد، BMI و …

یکی از مهم‌ترین زیست فاکتورها که منجر به اختلال خواب می‌شود اضافه وزن بیمار است. BMI یا همان ایندکس توده بدنی هر چقدر افزایش پیدا کند موجب فشار در ناحیه بینی می‌شود. معمولا BMI های بالای 30 – 35 به این مشکل دچار می‌شوند.

در نظر بگیرید فردی لاغر با گردن نازک و فردی چاق با گردنی کلفت مورد بررسی قرار می‌گیرند. اتفاقی که برای این فرد چاق با آن بافت چربی اطراف گردن خصوصا هنگام خواب می‌افتد چیست؟ موقعی که فرد خواب است عضلات شل می‌شود. این شل شدگی عضلات وقتی همراه با فشار خارجی چربی‌های اطراف گردن باشد و راه هوایی نیز خیلی زیادتر از حد نرمال باشد، موجب می‌شود راه هوایی تنگ تر شده و تنفس بیمار را مختل کند و گاها باعث قطع نفس شود که اختلالات زیادی را برای فرد ایجاد می‌کند. بنابراین یکی از نکات مهم که مورد بررسی قرار می‌گیرد، وزن بیمار است. به وزن بیمار دقت می‌کنیم، به صورت او نگاه می‌اندازیم و وضعیت جمجمه فرد را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم.

افرادی که معمولا فک پایین عقب‌رفته دارند، نسبت به اختلالات خواب بسیار مستعدتر هستند. چراکه آن‌ها معمولا زبان‌شان به سمت عقب برمی‌گردد و این برگشتن زبان به سمت عقب موجب می‌شود مسیر راه هوایی موقع خواب تنگ‌تر شود.

در معاینه بالینی همان‌طور که گفته شد وضعیت داخل دهان بیمار معاینه می‌شود. وضعیت کام، وضعیت زبان کوچک، وضعیت لوزه‌ها، وضعیت کلی زبان و … مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. توسط آینه‌های حنجره، وضعیت حنجره بررسی می‌شود که آیا چیزی مسیر راه هوایی را مسدود کرده است یانه؟

درنهایت به سراغ معاینه‌ی بینی می‌رویم، انحرافات شدید بینی، توده داخل بینی، پولیپ داخل بینی و یا هر چیز دیگری که مسیر هوایی را از مسیر بینی تنگ یا مسدود کرده باشد بررسی می‌کنیم.

کار جدیدی که این روزها در دنیا رایج است و ما انجام می‌دهیم دیدن محل‌های بسته شده توسط آندوسکوپ در حین خواب است (آندوسکوپی خواب القا شده توسط دارو).

روشی دیگری که انجام می‌شود تست خواب است. این تست خواب دقیقا دفعات قطع تنفس را به ما نشان می‌دهد و این دفعات قطع تنفس یا کاهش تنفس زمانی که خصوصا بالای 15 تا 20 بار در ساعت باشد، هشدار جدی برای ما و بیمار محسوب می‌شود، چراکه در آینده قطعا با عوارض قلبی و ریوی همراه خواهد شد.
بنا به همین دلایل افراد به اختلالات خواب به چشم یک خرخر ساده نگاه نکنند و مساله را جدی بگیرند.

هشتمین همایش سراسری اختلالات خواب (گفتگو دکتر آمالی با رادیو سلامت)