جراحی بینی پینوکیویی برای بینی هایی به کار برده می شود که بیش از حد از صفحه صورت برآمده اند. خصوصیت بارز این بینی ها افزایش اندازه بینی از جلو به عقب در مقایسه با اندازه بینی از بالا به پایین است ، یعنی نیمه پایینی بینی برآمده تر از نیمه بالایی بینی می باشد. رینوپلاستی در بینی هایی که نیمه پایینی آنها برآمده تر است مشکل تر از جراحی بینی هایی است که پشت استخوانی بلند دارند. این نوع بینی باید با احتیاط و دقت زیادی جراحی شود، زیرا کاهش بلندی بینی منجر به افزایش پهنای قاعده بینی می شود، در نتیجه باید با تمهیدات ماهرانه ای افزایش پهنای بینی را جبران کرد.
اصلاح بینی پینوکیویی تا چه حد امکان پذیر است؟
در جراحی زیبایی بینی ، برداشتن بیش از حد غضروف های بینی سبب ایجاد تورفتگی های بیش از حد در قسمت پایینی بینی و چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود. این تورفتگی های ظاهری، در داخل بینی به شکل برآمدگی هایی است که مانع از عبور جریان هوا از دریچه داخلی بینی می شود. اگر بیش از حد برداشتن غضروف های بینی در پایین ترین قسمت بینی انجام شود(در بینی پینوکیویی) سبب بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود، در این حالت در دریچه خارجی بینی هم مشکل وجود خواهد داشت. بنابراین در اصلاح بینی پینوکیویی با دقت و محافظه کاری در برداشتن بافت های بینی، می توان به نتیجه مطلوبی از زیبایی و تنفس در این بینی ها رسید، البته به شرط این که افراد هم توقع متناسبی برای جمع شدن بینی خود داشته باشند. قطعاً بینی کمی بزرگتر ولی با تنفس بهتر به مراتب بر بینی بسیار کوچک و بدون عملکرد مناسب تنفسی ارجحیت دارد.
عوارض جراحی بینی پینوکیویی چیست؟
اختلال تنفسی ناشی از اختلال دریچه داخلی بینی از شایعترین عوارض تنفسی در بینی هایی است که بیش از حد کوچک شده اند. بنابراین در روش های راینوپلاستی امروزه سعی بر این است که حتی الامکان ازبرداشتن بافت در ناحیه سوراخ های بینی احتراز شود. برگرداندن سوراخ های بینی به حالت قبل از عمل از مشکلترین اقدامات در راینوپلاستی و گاهی امکان ناپذیر است. پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. هرگز از دکتر زیبایی بینی نخواهید که بینی را تا بیشترین حد ممکن کوچک کند. داشتن بینی کمی بزرگتر ولی با تنفس بهتر به مراتب بر بینی بسیار کوچک و بدون عملکرد مناسب تنفسی مناسب تر دارد.
